KONUŞMA PROBLEMİ OLAN ÇOCUKLARIN AİLELERİNE VE ÖĞRETMENLERİNE ÖNERİLER
- Aile ve okul ( öğretmen ) çocuğun değer verildiğini, sevildiğini her fırsatta hissettirmelidir.
- Çocuğun kendini rahat ve güvende hissetmesi sağlanmalıdır. Çocuk konuşma sırasında, ailesinin ve öğretmenlerinin vereceği tepkiler konusunda kendini güvende hissetmelidir. Kendisine kızılmayacağını, eleştirilmeyeceğini ya da başka sert tepkiler almayacağını bilmelidir.
- Konuşmaya teşvik edilmelidir.
- Çocuk konuşurken kekeleme vb. gibi durumlarda konuşması düzeltilmemeli, onun adına konuşulmamalıdır.
- Konuşma sonuna kadar sabırla dinlenmelidir. Ayrıca konuşma sırasında onu cesaretlendirecek tepkiler verilmelidir. Dikkatle dinlenildiğini gösterecek jest ve mimikler yerinde kullanılmalıdır.
- Konuşma sırasında çocuğun konuşma şekline değil, konuştuğu konuya dikkat edilmelidir.
- Konuşurken dudaklara değil gözlere ve karşılıklı yüz yüze bakılmalıdır.
- Çocukla konuşurken kısa ve anlaşılır cümleler kurulmalıdır. Cümle çok belirgin olarak söylenmeli ve ağızdan çıkışı çocuğa gösterilmelidir.
- Çıkaramadığı sesler üzerinde çalışmalar yapılmalıdır. Heceleme şeklinde okutarak ve konuşturarak sesleri belirgin çıkarmasına yardım edilmelidir.
- Çocuğun başarısız ve hatalı olduğu durumlarda onur kırıcı, kişiliğini zedeleyici davranıp eleştirilmemelidir.
- Doğru söylediği her ses ve hece için takdir edilip cesaretlendirilmelidir.
- Sınıf ortamında ve aile içinde başarılı olabileceği sorumluluklar verilmeli, başarılı olma duygusu tattırılmalıdır.
- Sınıf içinde yapılan kutlamalarda çocuğa sorumluluk ve konuşmaya yönelik aktif görevler verilmelidir.
- Evde yüksek sesle şiir ve kitap okuma, bir konu üzerinde konuşma, bir olayı yorumlama, bir öyküyü anlatma vb. çalışmalar için uygun ortamlar hazırlanmalı, okul ve aile bu konuda işbirliği yapmalıdır.
|